Monika Cichoszewska – ŚWIATY RÓWNOLEGŁE
Co wynika z cyklu Co wynika z cyklu „Światy równoległe” Moniki Cichoszewskiej
Najnowsza problematyka technik alternatywnych skupia się na poszukiwaniu nowych tematów adekwatnych do sytuacji z XXI wieku, rozwoju cywilizacji, nauki i oczywiście sztuki. Nie ma sensu powrót do tematyki z XIX wieku. Co zatem proponuje Cichoszewska?
Korzystając z techniki podwójnej ekspozycji i świetnie panując nad techniką mokrego kolodionu pokazuje nam prace, które ujawniają zagadkową strukturę nie tylko form geometrycznych, które są niekreślonym, posępnym krajobrazem, ale przybliżają nas do wyobrażeń odległych planet, w tym Księżyca, może Słońca? Dalsza część cyklu pokazuje zaburzony/zniszczony pejzaż, co wpisuje się w metaforykę antropocenu będącego laicką formą postapokalispy, której groźba co prawda pojawia się cyklicznie w kulturze europejskiej, ale nasz czas może być ostateczny.
Atrakcyjność tego cyklu polega na tym, że dostrzec można w nim tradycję sztuki geometrycznej, w tym minimal-artu i konceptualizmu. Pejzaż i jego struktury służą do tworzenia zaskakujących układów wizualnych, rozszerzających tradycję fotografii pejzażowej. Kiedy patrzę na te piękne i melancholijne prace przypominają mi się zdecydowanie bardzie konceptualne fotografie Zygmunta Rytki i cykl Twoone Grzegorza Zygiera.
Jestem bardzo pozytywnie zbudowany tymi pracami, które trzymając się reguł specyficznej i niełatwej techniki pokazują, że możliwe jest rozszerzenie ideowe mokrego kolodionu o tradycję abstrakcji geometrycznej i niegeometrycznej, a to bardzo wiele.
Czarno-białe wydruki często w formie dyptyków zestawione z pracami na szkle bardzo dobrze pokazują klasyczny temat w szerokim kontekście estetyczno-wizualnym: czym jest ziemia i jej forma? Zawarta w pracach tzw. estetyka błędu bardzo je wzbogaca. Wszystko wskazuje na to, że Artystka otworzyła dla dawnej techniki nowe i atrakcyjne przestrzenie wizualne.
I jeszcze jeden aspekt: Artystka kształtuje fotografowaną materię jak formę rzeźbiarską. Tworzy z niej niezwykłe formy wizualne. Raz są jakby cielesne, innym razem kamienne. Ale jest tu też czytelna aluzja do naszej egzystencji, jak i niezmierzonych przestworzy wszechświatów. Cichoszewska otwarta jest też na próbę zgłębiania odwiecznych problemów metafizycznych.
– dr Krzysztof Jurecki, krytyk, kurator i historyk sztuki, członek honorowy ZPAF i AICA.
|
Monika Cichoszewska – Absolwentka Jeleniogórskiej Szkoły Fotograficznej. Należy do Związku Polskich Artystów Fotografików. Fotografuje wielkoformatowymi aparatami oraz camera obscura. Jest zwolenniczką pracy w ciemni, procesów manualnych i chemicznych w fotografii. Szczególne miejsce w sferze jej zainteresowań zajmuje technika ambrotypii (mokry kolodion) którą wybrała jako medium przekazu artystycznego. Wykorzystuje i propaguje unikatową metodę obrazowania #haruhisacamera. W swojej twórczości nawiązuje „do problemu śmierci w znaczeniu powrotu do natury, do świata pierwotnego, pragnienia utożsamiania się z naturą” i przemijaniem. Fotografuje wulkaniczny „ pejzaż i jego struktury, które służą do tworzenia układów wizualnych, odwołujących się do abstrakcji geometrycznych i niegeometrycznych” (Krzysztof Jurecki ). Laureatka DEBUTS 2017, głównej nagrody„Wystaw się” 2021 w Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu, III-go miejsca w Vintage Grand Prix 2023 w Bydgoszczy, II -go miejsca w Brzeskim Festiwalu Fotografii Otworkowej w Brzegu. Jej dwa cykle były prezentowane podczas Festiwalu Fotografii Plener w Żorach w 2017 #oczomniewierzę, w 2023 #kobietyfotografii. Brała udział w wystawie w Lille w Galerii Maison de la Photographie, 13 wystawach indywidualnych i ponad 50 zbiorowych w Polsce, Francji, Portugalii, USA i Hiszpanii, a między innymi Terminal Kultury Warszawa, Galeria ZPAF Wrocław, Galeria Platon Wrocław, w VI Piotrkowskim Biennale Sztuki, XII Biennale Fotografii Górskiej, na Festiwalu OFFO, FotoOpen, Fotoperyferie BWA Kielce, Instytucie Cybernetyki Sztuki, Gdańsk Osowo, w Muzeum Karkonoskim i w „Kontaktach” BWA Jelenia Góra. Finalistka międzynarodowych konkursów FAPA, TIFA, APA, ND, Spider, Art Limited, a jej prace były drukowane między innymi w Shots Magazine USA, Hand Magazine, USA, Seites Kanada, Art Vue, Belgia, Polish Women Photographers, Kwartalniku Fotografia 40/2022, 43/2023, w którym ukazał się artykuł kuratora sztuki dr Krzysztofa Jureckiego „ Zamiana czy zmiana w fotografii polskiej? Monika Cichoszewska” |
| Wernisaż wystawy: 3 kwietnia (środa) godz. 18:30 | wstęp wolny |
Wystawa będzie czynna: 3 kwietnia – 6 maja 2024 w godz. 8.00 – 22.00 | wstęp wolny |
